آموزش کودکان به سبک دوران اتوهای زغالی!؟

یکی از مهم ترین دلایل تشکیل نهادی به نام مدرسه، پرورش و آموزش کودکان و آماده سازی آنها برای ورود به دنیای بزرگسالان است.

هدف از تاسیس مدارس آن بوده است که مدرسه به عنوان متولی امر آموزش کودکان، نیاز فردای افراد جامعه را پیش بینی کرده و متناسب با آن نیاز، در هر دوره ای آموزش مهارت هایی را برای کودکان تدارک ببیند.

شاید در زمانی نه چندان دور صرفاً یادگیری خواندن و نوشتن یا همان باسواد شدن، نهایت آمال افراد یک جامعه به حساب می آمد، اما امروزه این، پایین ترین توقع جامعه از سیستم آموزشی است و سوادآموزی یا حتی انتقال میزانی از علوم مختلف به کودکان نمی تواند به تنهایی پاسخگوی نیازهای اصلی آموزشی و مهارت آموزی برای افراد یک جامعه باشد.

چه مهارت هایی را باید به کودکان امروز آموزش دهیم؟

سرعت بالای رشد علم و تکنولوژی و دگرگونی سریع جوامع در همه ابعاد سبب شده است که دیگر نتوان به راحتی و یا حداقل با احتمالی قابل قبول، نیاز فردای کودکان و مهارت هایی را که احتمالا در دوران بزرگسالی خود به آنها نیاز خواهند داشت، پیش بینی نماییم. در چنین وضعیتی انتقال دانش و آموزش سواد به کودکان به هیچ عنوان کافی نیست.

اما راهکاری که می تواند در چنین شرایطی مفید باشد، مجهز نمودن افراد (کودکان) به مهارت های کلّی تر اما ارزشمندی است که آن ها را در آینده بر یادگیری و زندگی خود مسلط می نماید.

اگر ما کودکان را به انواع مهارت های ارزشمند فکری همچون تفکر، استدلال منطقی، مهارت حل مسئله و تحلیل، خلاقیت و… مجهز نماییم، آن ها را به افراد متفکر و آموزش پذیری تبدیل نموده ایم که قابلیت کسب دانش و مهارت های جدید را در هر دوره ای تا پایان عمر خود خواهند داشت و این می تواند منطقی ترین راهکار ما در راه آموزش کودکان باشد.

یکی ازمهم ترین وظایف مدارس در دوران ما باید ایجاد تغییر در دیدگاه خانواده ها و واقف نمودن آن ها به این مسئله باشد.

از سوی دیگر مدارس باید تلاش نمایند تا با انتخاب شیوه های نوین و کارآمدتر آموزشی، آموزش خواندن، نوشتن، ریاضی و سایر دروس به کودکان را بهانه ای در جهت آموزش و پرورش مهارت های فکری ارزشمندتر در دانش آموزان قرار دهند.

در فایل صوتی زیر، این مطلب را با مثال های ملموس تری توضیح داده ام و شما را به شنیدن آن دعوت می نمایم.